Voor humanisten als Erasmus en Justus Lipsius was Brugge niet het Venetië van het Noorden, maar wel het Athenae Belgicae, ‘het Athene van de Lage Landen’. En met recht en rede. Er circuleerden al vroeg vertalingen van Griekse werken in de West-Vlaamse stad en er passeerden zelfs een paar verdwaalde Grieken. In navolging van Leuven, waarvan het bijna het Drietalencollege afsnoepte, kreeg Brugge ook een Tweetalencollege, waar Latijn en Grieks werden gedoceerd. Deze lezing zal de fascinerende wereld van het Brugse hellenisme in de zestiende eeuw blootleggen. Hoe Petrus Vulcanius zijn studenten een Grieks taalbad gaf in de jaren 1520. Hoe er Galenus werd gelezen, die inspireerde tot een volledige dissertatie in het Grieks in de jaren 1540. Hoe een jezuïet in 1575 een mislukte poging deed om een Grieks gedicht te schrijven. En hoe er in de jaren 1560–70 o.l.v. Hubertus Goltzius een groepje classici een eigen drukpers runde die prachtige boeken publiceerde. Deze werken staan bovendien bol van de ‘Nieuw-Oudgriekse’ gedichten, wellicht een weerspiegeling van de liefde die deze geleerden koesterden voor de Griekse Anthologie. Tijdens de religieuze oorlogen vluchtten de meeste geleerden in dit netwerk naar liberalere contreien, waardoor het Brugse humanisme zijn hellenistische stempel kon drukken op het intellectuele klimaat in onze buurlanden. Na een historisch overzicht lezen we samen enkele Griekse gedichten van Brugse makelij aan de hand van de nieuwe bloemlezing Hellas hier! (Leuven: P, 2024).

Klik HIER voor meer info over de spreker.